Wtedy były jasne buki

Wtedy były jasne buki, wtedy był strumień płynących białych jaskrów rozsianych po wyspie, ich jasne korony, czeremcha kołysząca się tam, gdzie ja, będąc chłopcem, wędrowałem – Deszcz pada cicho. Niebo wisi nisko nad przerzedzonymi koronami. Gwizd; pociąg wyrusza znów w drogę. W wieczór, wolno ciemniejący, odjeżdżam samotnie. tłumaczenie Ryszard Mierzejewski


Vilhelm Ekelund

Po nocy

Szedłem daleko. A wszystkie drogi były ciemne! Jak z odległych nieznanych wybrzeży dochodził do mnie mroczny szum, aż z granatowych cieni, które drżały, w mroku świerkowego lasu, skąd przebijało się pierwsze niepewne i przyćmione światło dnia. Poranku, poranku! Chwała tobie, który odsłaniasz ciemną, pełną lęku zasłonę, który pokazujesz drogę w tej męczącej, gęstej mgle. Chciałbym … Przeczytaj wiersz


Vilhelm Ekelund

Gwiazda spada nad morzem

Gwiazda spada nad morzem, cicha, pogrążona w smutku, widzę jej gasnący promień, widzę jej powolne duszenie się. Ta jedyna gwiazda w nocy… Jednak zawsze będę czuł twój wzrok podążający za mną, lśni przyjaźnie w moją noc, zawsze będziesz świecić nad moją drogą, cicha, pogrążona w smutku, gwiazdo, która gaśniesz dla mnie! Twój wzrok będzie podążał … Przeczytaj wiersz


Vilhelm Ekelund

Morska cisza

Tu stoi blada wyniosłość nieba wysoko wokół morza i plaży, tu słychać jak żałobne łkania, uderzenia morskich fal o lądy. Tu wyzwolony umysł sięga daleko dla swych podróży przestrzeni, tu uszy wyczekują zawsze błogo wszech rozbrzmiewających symfonii. Tu, gdzie nieba puste sklepienia proroczo wysokie i głuche obejmują powoli drżenia i opuszczone wodne przestrzenie, Tu twoje … Przeczytaj wiersz


Vilhelm Ekelund

Zmierzch grudniowy

Rdzawo-czerwony blask przez żółto-szarą mgiełkę na horyzoncie, a pod tym, ku odległym plażom, dźwięczne równinne przestrzenie; oko marzy tylko, przeczuwając na niebie ostrą perspektywę, co lśni tam, gdzie równina drzemie w mgle spowita, cicha, z wsią obok wsi. Gałęzie jabłoni stukają cicho, kiedy przychodzą szum i westchnienie przez poddasze ukryte pod gałązkami chrustu. Deszcz cicho … Przeczytaj wiersz


Vilhelm Ekelund

Nasza klasa

Co się stało z naszą klasą – Pyta Adam w Tel Awiwie, Ciężko sprostać takim czasom, Ciężko w ogóle żyć uczciwie. Co się stało z naszą klasą? Wojtek w Szwecji, w porno klubie Pisze – dobrze mi tu płacą Za to, co i tak wszak lubię. Kaśka z Piotrkiem są w Kanadzie, Bo tam mają … Przeczytaj wiersz


Jacek Kaczmarski

Bajka

Jak bardzo wiele mamy lat pod tą leszczyną. Pod tą leszczyną. Ciągłością umęczony świat i czyją winą? Czyją winą? Tak w siebie zapatrzeni przekraczamy nas. Daleko za odległość. Za odległość. Oczom widocznie nadszedł już czas by dojrzeć świata część zaległą. Zobaczył nam się nagle świat: ja ciebie widzę a ty mnie. Och jak niewiele mamy … Przeczytaj wiersz


Ewa Lipska

Zaręczyny

Na parterze młodzi obiecują sobie: – nie wolno nam przyrzekać najprawdziwszych prawd które jak ślubne obrączki z palca na palec – nie wolno nam przyrzekać wspólnych drzwi wspólnego klucza wspólnych ust – nie wolno przyrzekać wcale – dopiero ziemia nas przyrzeknie kiedy ja i ty w zaoraną wyruszymy podróż. Tak się skończyły zaręczyny na parterze. … Przeczytaj wiersz


Ewa Lipska

Dziewiąty poemat tajemny

Uwielbiam twoje runo które jest doskonałym Trójkątem Boskości Jestem drwalem jedynego dziewiczego lasu O moje Eldorado Jestem jedyną rybą twego oceanu rozkoszy Moja piękna syreno Jestem alpinistą w twych śnieżnych górach O moje białe alpy Jestem boskim łucznikiem twoich ust tak pięknych Mój drogi kołczanie I jestem holownikiem twoich nocnych włosów O piękny statku na … Przeczytaj wiersz


Guillaume Apollinaire

Dziewięć bram twego ciała

Ten wiersz Magdaleno jest tylko dla ciebie To jeden z pierwszych wierszy naszego pożądania Pierwszy nasz wiersz tajemny o moja ukochana Dzień dzisiaj piekny i wojna taka piękna lecz gdyb przyszło na niej umrzeć Ty tego panno nawet nie wiesz dziewięć jest bram u twego ciała Siedem już znam a dwie mi zakryto Cztery zdobyłem … Przeczytaj wiersz


Guillaume Apollinaire

Gui śpiewa dla Lou

Mój malutki uwielbiany Lou chciałbym umrzeć któregoś dnia żebyś mnie kochała Chciałbym być piękny żebyś mnie kochała Chciałbym być silny żebyś mnie kochała Chciałbym być młody młodziutki żebyś mnie kochała Chciałbym żeby znów wojna wybuchła żebyś mnie kochała Złapałbym cię żebyś mnie kochała Oćwiczyłbym cię żebyś mnie kochała Skrzywdziłbym cię żebyś mnie kochała Żebyśmy byli … Przeczytaj wiersz


Guillaume Apollinaire

Jesień

Oddalają się wolno w mgłę wieśniak kulawy I wól jego roboczy w gęstą mgłę jesieni Co kryje wioski ludzi i biedne ich sprawy Idąc w mgłę przywiązaną spojrzeniem do ziemi Wieśniak nucił piosenkę o smutnej miłości Że utracił ktoś serce pierścionek i wiarę Jesień jesień sprawiła śmierć lata radości Powoli w mgłę odchodzą dwie postaci … Przeczytaj wiersz


Guillaume Apollinaire

Fotografia

Twój uśmiech pociąga mnie jak Mógłby pociągnąć mnie kwiat Fotografio jesteś brązowym borowikiem Z lasu Którym jest jej piękno I są w nim biele Światło księżyca W spokojnym ogrodzie Źródlanych wód zawziętych ogrodników Jesteś fotografio jak dym bijący z żaru Którym jest jej piękno W tobie Fotografio Są omdlałe dźwięki Słychać w nich Śpiew z … Przeczytaj wiersz


Guillaume Apollinaire

Jest

Jest wiele małych uroczych mostków Jest moje serce co bije dla ciebie Jest smutna kobieta na drodze Jest piękny domek w ogrodzie Jest sześciu żołnierzy którzy bawią się jak szaleni Jest dwoje moich oczu które szukają twojego obrazu Jest czarowny lasek na wzgórzu I stary wieśniak który siusia kiedy przejeżdżamy Jest pewien poeta który myśli … Przeczytaj wiersz


Guillaume Apollinaire

Jest II

Jest statek który zabrał moją ukochaną Jest już noc na niebie i sześć balonów na uwięzi jak larwy z których mają wylęgnąć się gwiazdy Jest nieprzyjacielska łódź podwodna która zagrażała mojej miłości Jest tysiąc świerków złamanych rozpryskami pocisków wokół mnie Jest piechur który przechodzi oślepiony gazami duszącymi Jest zniszczony przez nas do szczętu okop Nietzschego … Przeczytaj wiersz


Guillaume Apollinaire

Kobylice zasieków

W białym i mrocznym listopadzie Gdy drzewa wyszczerbione przez artylerię Stawały się jeszcze starsze pod śniegiem I rysowały się zaledwie kobylice Otoczone falami drutów kolczastych Moje serce odradzało się jak drzewo wiosną Drzewo owocowe na którym rozkwitały Kwiaty miłości W białym i mrocznym listopadzie Gdy przeraźliwie śpiewały pociski I gdy umarłe kwiaty ziemi wydychały Śmiertelne … Przeczytaj wiersz


Guillaume Apollinaire

Loreley

W Bacharach czarownica była jasnowłosa Co wszystkim dookoła śmierć z miłości niosła Kiedy biskup ją kazała przywlec przed swój sąd Dla przyczyny piękności uniewinnił ją O piękna Loreley w której oczach klejnoty jaśnieją Jakim gusła zawdzięczasz swoje czarodziejom Jestem zmęczona życiem i moje oczy są przeklęte Tych którzy w nie spojrzeli biskupie śmierć chwyciła w … Przeczytaj wiersz


Guillaume Apollinaire

Miłość, wzgarda i nadzieja

Tuliłem cię w ramionach jak gołąbka Jak dziewczynkę Wziąłem cię z całą twoją pięknością pięknością bogatszą Niż wszystkie złoża Kalifornii W czasach gorączki złota Syciłem moją erotyczną zachłanność uśmiechem twoim Twoimi spojrzeniami twoim drżeniem W dyspozycji mojej miałem nawet twoją duszę Kiedy obejmowałem cię kurczowo a ty znosiłaś Moją moc i panowanie Sądziłem że wziąłem … Przeczytaj wiersz


Guillaume Apollinaire

Miłość umarła w twych ramionach

Miłość umarła w twych ramionach Pomnij na pierwsze jej spotkanie Gdy zechcesz wróci odrodzona I znów ci wyjdzie na spotkanie Wiosna minęła jeszcze jedna Tyle mi dała czułych wspomnień Zamierająca poro żegnaj Jak dawniej czuła wrócisz do mnie tłumaczenie Julia Hartwig


Guillaume Apollinaire