Dziwne, nagle jestem bez ciebie samotna
jak Kaspar Hauser na ulicach Norymbergi.
Nie umiem usiedzieć w jednym wierszu.
To tylko uczucia – mówię sobie, chodząc
po pokoju. To tylko uczucia, przemijają.
Dziwne, nagle jestem bez ciebie samotna
jak Kaspar Hauser na ulicach Norymbergi.
Nie umiem usiedzieć w jednym wierszu.
To tylko uczucia – mówię sobie, chodząc
po pokoju. To tylko uczucia, przemijają.