Kaspar Hauser śpiewa

przez

Agnieszka Wolny-Hamkało

Dziwne, nagle jestem bez ciebie samotna
jak Kaspar Hauser na ulicach Norymbergi.
Nie umiem usiedzieć w jednym wierszu.
To tylko uczucia – mówię sobie, chodząc
po pokoju. To tylko uczucia, przemijają.

Twoja ocena

Przeczytaj inne wiersze tego poety

Agnieszka Wolny-Hamkało

Wiersze popularnych poetów

Kult

Alicja wciąż marudzi, no odpisz mu, odpisz widać, że cię kocha. Germaniec? Telefon padł, idę więc podkarmić go, na dole, w dyspozytorni, pytanie, oddech, pytanie. Mam chęć usiąść na schodach…

Muszla

chciałem pisać o plamkach w patrzeniu i nieprzeczytanych książkach błędach w rozchodzeniu się kręgów na wodzie albo chociaż o kropce na czole indyjskiej piękności co dom swój ma w nocnym…

Dzieci, nie czytacie ksiaźek!…

Egzotyki szukacie, dzieci? Wyrywa wam się serce z czwartaka oknem na podwórze w świat bajek, dalekich szlaków, w przestrzeń i podróże? Bohaterstwa szukacie, dzieci? innego niż tępa odwaga majstra po…