Panama smile

Agnieszka Wolny - Hamkało

Zimowe słońce jest stare i przez to bardziej kosmiczne
(metafory solarne są dla małych dziewczynek).
W melancholijnej scenerii zimowej Lizbony
poznajemy dobroduszną Pilar, jakby przyszła prosto
z bliskowschodnich baśni (w Lizbonie?
Aż mnie wylogowało na chwilę):
być zjeżoną pięknością jak Denise z Belasco,
albo chociaż tą kurwą Renatą.

On jest identyczny z samym sobą, płaski
jak weekend w Nevadzie. Tak wszystko odnosi do siebie,
że aż jest niewidzialny. Musisz być bardzo samotne,
moje sensoryczne bóstwo – powiedziała.
Jak będę spadać, to nie stanie się nic takiego, żaden hałas:
pieniążek, który wpada do odkurzacza. Nie lament, raczej kurz
– odparł, marudząc. Niebieski tatuaż, który zrobiono mu zapałką,
teraz się odzywa. Jak stary ząb przerabiany przez konowałów,
zlepiony z metali ciężkich. Gdzieś słyszałam, że wszyscy umrzemy.
Szczerze mówiąc, uważam to za kompletną bzdurę.

Twoja ocena

Zwątpienie

Wierzę w zwątpienie wolna od nałogu wiary. Pod nieobecność życia śmiertelnie się waham.

Rozdział

Bo pewnego rodzaju ręka, na ramieniu przewodnika, w pełnym deszczów lipcu, gdy można pozwolić sobie na dwuzdaniowe pożegnanie: od teraz do tutaj. Bo już piąty dzień oglądam odjeżdżające samochody, a…

wierszyk bardzo oczytanego alchemika

ani dnia bez kreski? ani mru mru. na palcach, przez przedpokój do sedna. i w sedno, z dna wyjmując karteczkę. chowając ręce w kieszenie, prosząc o język który zbawi i…

wiersze dla dzieciwiersze o miłościwiersze Wisławy Szymborskiejwiersze Jana Brzechwywiersze K.K. Baczyńskiegowiersze Juliana Tuwimawiersze Marii Konopnickiejwiersze o śmierci