Dziewczyny z białymi grzywkami drzemią
w trawie, ich laptopy są cienkie jak wafle.
Obok na Placu Zwycięzców artysta
się zesrał na srebrno. Minister
i dwaj felietoniści wpatrują się w gówno.
Z ich ust wylatują kryształki powietrza, czerwone
trójkąty na stelażach rosyjskich latawców.
Mają skórę z czerstwego chleba i gremialnie
ściskają w kieszeniach płytki telefonów,
jakby to były listy albo franki szwajcarskie.
Wiersze popularnych poetów
Zima miejska
Przeszły dżdże wiosny, zbiegło skwarne lato I przykre miastu jesienne potopy, Już bruk, ziębiącą obleczony szatą, Od stalnej Fryzów niekrzesany stopy. Więzieni słotą w domowej katuszy, Dziś na swobodne gdy wyjrzym powietrze, Londyński pojazd tarkotem nie głuszy Ani nas kręgi zbrojnymi rozetrze. Witaj narodom miejskim…
Do Marcina
Niewysławiony Marcinie, Coś w ogromnych brzuchów gminie Pierwsze roty godnie wodził I rozkoszne chwile płodził! Choć weteran, wodzisz jeszcze, Słusznie cię więc tam umieszczę, Gdzie wesołość hasłem głośnym, Hasłem rzeźwym i donośnym. Gdzie bluszcz laurem, gdzie dzban tarczą, Gdzie przywódcy nie dostarczą, Tam gdzie żwawo,…