Czy jesteś, kiedy kończysz? Kiedy rozmawiamy (mój bardzo pusty pokój twój ręcznik wokół piersi coraz więcej „się” w „sobie” coraz pusto w środku który jest pytaniem z którego)? W tym momencie, odkrojonym od ciała (jednak ciała nie ma choć bardzo ważne jest ciało – wszystko wychodzi z którego) będzie? (czego nie napiszę)
Samotność się uprości, Myśli biegać przestaną jak myszy: Leżę na tobie, jak Bóg na świecie, pełen bezmiernej bezsilnej miłości I słucham, jak ziemia dyszy. Nożykiem płaskim mózgi wyłupi, Wysuszy ostrym promieniem: Leżę, bezduszna czysta skorupa, Nalana ciepłym znużeniem.
Co za poczet, przepadszy grób Ereba ciemny, Wije w twej duszy gniazdo, człowiecze nikczemny? Pod jak srogiemi, przebóg! spętane tyrany, Brząka niewolniczemi serce twe kajdany! Już okrutnego jarzma znieść nie mogąc dalej, Płacze rzewnie i na swą niedolę się żali; Jęczy, tęskni, ostatnich sił prawie dobywa, Aza gwałtem okrutne potarga ogniwa? Już w swych pętach … Przeczytaj wiersz
Stanęłam w pełnym słońcu — w powodzi promieni, Rozgrzanych do białości, zanurzona prawie Po pas — w pachnącej, świeżej, żywiołowej trawie, Zrywając snopy kwiatów, błyszczących w zieleni. Nie wzięłam kapelusza na me złote włosy, Bo nie lękam się światła — niech mi pali lice — Nie mrużąc rzęs, podniosłam me jasne źrenice Prosto w twarz … Przeczytaj wiersz
Tchnąca przyjemną wonią, z majowym porankiem Przyszła wiosna, kwiecistym ozdobiona wiankiem; Przyszła wesoła, a gdy lube jej spojrzenie Wzbudza rozkosz i całe cieszy przyrodzenie, Gdy ziemia, przyodziana ozdobnemi szaty, Pyszni się nowem liściem i świeżymi kwiaty: Szczęśliwy, kto, nie znając ni smutku, ni męki, Wcsołem okiem patrzy na te lube wdzięki! Lecz ten co stracił … Przeczytaj wiersz
Bogaczu hardy, próżno śmiejesz się z nagiego: Nago wchodzimy na ten świat, nago pójdziemy z niego, Nagie sumienie Bóg sam jako czyste lubi, Święta prawda nad wszytko nagością się chlubi, Nagi miesiąc i gwiazdy, i okrąg słoneczny, Nago wchodzi, wychodzi z ciała duch przedwieczny, Nadzy nieba mieszkańcy, nadzy są bogowie. Przyjdzie czas, o pstry kruku, … Przeczytaj wiersz
Szczyt pode mną jak statek płynie w chmurne morze! Darmo po białych falach krąży moje oko; Gwiazdę dnia tylko widzę w błękitach głęboko – Sam jeden!… i gdzie płynę po białym przestworze? Burza morska! wiatr fale swym oddechem orze – W mur ogromny wydyma pierś morza szeroką I mur ten w niebo spiętrza krawędzią wysoką! … Przeczytaj wiersz
Gwiazdy spadają w dal jedna za drugą Niby łzy nocy bezgłośne i senne, A każda ciemność znaczy jasną smugą, Co płynie za nią, jak echo promienne… A gdzieś na pustej wykoszonej łące Pod mgły wieczornej widmowym obłokiem Białe narcyzy nikłe i więdnące W gasnące gwiazdy patrzą bladem okiem.
Uczcie się, o mileńkie, upiększać twarzyczki i jakimi środkami chronić ich gładkości. Kunszt podarki Cerery dał dla ziemi dziczki i bezpłodnej; i oset ostry nie zagości. Kunszt z owoców usuwa cierpko-gorzkie soki, owocem ze szczepienia radują się drzewa. Kunszt jest piękny. Więc złotem zdobią dach wysoki, a czarna ziemia wdzięczny na się marmur wdziewa. Wełnę … Przeczytaj wiersz
Chociaż raz warto umrzeć z miłości. Chociaż raz. A to choćby po to, żeby się później chwalić znajomym, że to bywa. Że to jest. …Umrzeć. Leżeć w cmentarzu czyjejś szuflady obok innych nieboszczków listów i nieboszczek pamiątek i cierpieć… Cierpieć tak bosko i z takim patosem, jakby się było Toscą lub Witosem. …I nie mieć … Przeczytaj wiersz
Zakwitły bzy, zakwitły bzy, Zapachem upajają; Powinny wrócić dawne sny, A jednak nie wracają. Powinny wrócić dawne sny, Jak w młodych wiosen dobie. Zakwitły bzy, wiosenne bzy, — Lecz kwitną jak na grobie. W parkach i na skwerach miejskich, w zacisznych ogródkach dalekich kątów stolicy, na placykach pod staremi domami, patrzącemi zmętniałemi oczyma szyb na … Przeczytaj wiersz
Kiedy dla śmiertelników ucichną dnia gwary I noc, wpół-przejrzystą szatę Rozciągając nad głuchej stolicy obszary, Spuszcza sen, trudów zapłatę: Wtenczas mnie samotnemu rozmyślań godziny W ciszy leniwo się wleką, Wtenczas mnie ukąszenia serdecznej gadziny Bezczynnemu srożej pieką. Mary wrą w myśli, którą tęsknota przytłacza I trosk oblegają roje; Wtenczas i Przypomnienie w milczeniu roztacza Przede … Przeczytaj wiersz
Policja walczy z zimą, Miko, Złote Globy, aniołek Victoria’s przedawkował znów, noc nam nad rozpina błyskawiczny mrok, bez wieści ginę i budzą mnie dzwony, bez wieści znajduję się w tobie tuż tuż. Przyszłam do ciebie drogą kropelkową, za parkingami, gdzie masz żerowisko, pusta-torba-księżyc kopci się, prostuje (nowy look, na wiosnę soczyste dodatki). nocą skok do … Przeczytaj wiersz
Bawiły ją i zaskakiwały, bądź to czytając na głos urywki rozdziałów, bądź to opowiadając różne historyjki, rozwiązując szarady, wpadając na nią znienacka w przebraniu różnych zwierząt i historycznych postaci. Pełne słodyczy i tkliwe, należały w pewnym stopniu do świata. A jednak ich nieobliczalność, szkło noszone w kieszeniach, ogień, z którym miały zmowę – czynił z … Przeczytaj wiersz
Pod gipsem urosło jej skrzydło – skancerowane, nieparzyste. Ruszyła lekko ramieniem. W parku – czytała – codziennie zdarzają się porwania. Znalazła tylko test ciążowy. Wyobraziła sobie, że nocą ktoś sika na niego w krzakach. W plastikowym okienku nie było nic, żadnej kreski. Szła w psychodeliczną zieleń, spojrzała w otwartą dłoń, gdzie w poprzek linii papilarnych, … Przeczytaj wiersz
Dwie śliczne dziewczyny uśmiechnęły się do siebie na parkowej ścieżce
Cała Polska wstrzymała oddech, kiedy chciał zdmuchnąć mi cienie z powiek chłopak, z którym nie dało się żyć, wesoły kłamczuch z woreczkiem koksu pod genitaliami. Skaczący księżyc grał rocksteady w klasycznym stylu jamajskim. Powietrze trzaskało we włosach jak sucha burza, która zamarudziła na przedmieściach, oglądając w witrynie błyskawiczny profil. I bądź tu stabilna na słowo … Przeczytaj wiersz
Dzisiaj widziałam pierwszego w tym roku motyla. Żółty. Wydarzenie małej wagi państwowej. (Śniły mi się balony i lotnie, kolorowe, nieważkie i zielonkawa Polska pod spodem). Wczoraj ściągnęłam cudze dziecko z drzewa (musiało wypaść z twojego obrazu). Ty, wracaj. Na pewno skończyły ci się ubrania.
Wieczór, nagłe redukcje detali, niedopałki jak plantacja orzeszków. Facet w lamparciej skórze usuwa brud spod paznokci za pomocą karty z hologramem. W miejskich akwariach zakopane w piachu węgorze kiwają się jak miękkie przecinki. Mają kwaśną minę. Grawitacyjny efekt twoich obrazów? Niebo to ogromny, czysty tor pływacki. Wystarczy polizać wierzch dłoni, kolano: chlor, cyklon, kwas i … Przeczytaj wiersz
Tak, kurwa. Dżin ze słoika. Litra na ryj. I już chce się żegnać ozięble? I on mi mówi, że żaden z niego budda raczej dżizys krajst? Więc go pytam, czy ma stygmaty, jakie czyni cuda i przede wszystkim czy mnie zbawi i czy już zmartwychwstał? Raczej tak. Chociaż teraz kocha tylko zbankrutowane idee, drużyny, które … Przeczytaj wiersz
Słońce rozbełtana rybka. Opuszczamy podwórko, szlaban cicho klaszcze i rajskie drzewa gubią ikrę: pola w kolorze rudy orangutan. To sen czy może weź się w garść i nie pracuj nocami, czy może miłość, jak chce pani Ela z okładki? Bo co jak co, ale krew mam jak dzwon i z miejsca dedykuję naszym śmiesznym dzieciom: … Przeczytaj wiersz